Hij is een bekende gedichter dankzij
zijn manier van schrijven.
Willem Kloos is een impressionist
en bij hen is kunst passie.
En om die kunst te bereiken moet er
hartstochten en lijden aanwezig zijn. Hier lijdt hij duidelijk. Dit zie je al als je de eerte versregel leest:'Der menschenhoogste smart is wonderbaar'. Hij schreef ook dit gedicht toen hij depressief was en dit lijde tot een grote bronvan inspiratie voor anderen.
In dit gedicht zit hij duidelijk te slapen en hij hoort de paarden en de wagens voorbij gaan en die bewegen en die geluiden corrseponderen met wat er in zijn droom gebeurd. Un dit gedicht lijdt hij van die geluiden die buiten zijn. Hij is er zo beu van dat hij zichzelf zou kunnen vermoden.
In derde strofe herhaalt hij wat hij in de twee eerste strofen heeft geschreven.
Er zijn veel alliteraties bv. Paarden en wagenen draan gestaag met getrappel op straat'. het veelvuldig gebruik van 'a' en 'aa' duidt op een alliteratie.
Er is ook duidelijk een jambe aanwezig in de eerste strofe.
Ook is er sprake van een enjabement : bij de versregels die van links naar rechts springen.
IK vind dit een zeer mooi gedicht. Het is zeer realistisch en het gebeurd aan vele mensen. Ook de manier waarop hij schrijft is zeer indrukwekkend, want het lijkt banaal, maar niemand zou er op komen om zo een gedicht te schrijven.
Dit afbeelding komt uit de film 'les triplettes de belleville'. Dit huis is dicht bij een spoor en de 'triplettes' wonen in dit huis. Het probleem is dat ze niet kunnen slapen door de spoor. In het gedicht klaagt de gedichter dat hij niet kan slapen door de wagens en de paarden en in de film kunnen die niet slapen door het geluid van de treinen. Dit is een mooie gelijkennis.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire